Χωρίς κοινωνικό κράτος ή άλλες ουτοπικές δομές κοινωνικής φροντίδας, οι άνθρωποι που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θα βρεθούν στο περιθώριο, άνεργοι και άστεγοι στη μέση της πόλης, είναι, κατά κάποιον τρόπο, μέλλοντες νεκροί. Αυτό το γνωρίζουμε καλά όλοι όσοι δεν προλαβαίνουμε να τους δούμε στον αγώνα μας να μη βρεθούμε στην ίδια θέση μ’ αυτούς ή εξαιτίας της απωθητικής ενοχικής αντιστροφής που μας δημιουργεί η μοναχική αδυναμία μας να τους βοηθήσουμε ουσιαστικά, αυτούς, αλλά και τον εαυτό μας στο να μη φοβάται τον κοινωνικό και πραγματικό θάνατο. Ένα από τα πιο ανατριχιαστικά πλάνα του σύγχρονου κινηματογράφου μάς παραδίδεται όταν η κάμερα που «κυνηγάει» την πρωταγωνίστρια, υπό την καθοδήγηση του David Lynch στο «Inland Empire», φύγει από την πορεία της και πλησιάσει έναν άστεγο που βρίσκεται ξαπλωμένος στο φόντο του πλάνου.
>> Κυκλοφορία — 27.06.2019
>> Διαβάστε την κριτική της ταινίας στο C. Τεύχος 6