Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

            Περιοδικό κινηματογράφου

Σινεμά, κριτική & προβολές στην πόλη

κωστας γαβρας

Κώστας Γαβράς

Συνέντευξη
Καλίμ Αφτάμπ

Ο Κώστας Γαβράς βραβεύτηκε με το βραβείο Jaeger-LeCoultre Glory to the Filmmaker στο φετινό Φεστιβάλ Βενετίας, όπου προβλήθηκε εκτός διαγωνιστικού η καινούρια του ταινία «Ενήλικες στο Δωμάτιο». Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη, με το οποίο παρουσιάζεται η οπτική του για τις κεκλεισμένων των θυρών διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά τις εκλογές του 2015 με τις οποίες εκλέχθηκε πρωθυπουργός ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. Διαπραγματεύσεις, που κατέληξαν στο δημοψήφισμα του Ιουλίου για την οικονομική διάσωση της Ελλάδας. Στην ταινία πρωταγωνιστούν ο Χρήστος Λούλης ως Γιάνης Βαρουφάκης και ο Αλεξανδρος Μπουρδούμης ως Αλέξης Τσίπρας.

 

C: Για ποιο λόγο επιλέξατε να κάνετε ταινία το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη, Ενήλικες στο Δωμάτιο;

Κώστας Γαβράς: Επειδή το βιβλίο αποτελεί την πιο αξιόπιστη πηγή σε σχέση με το τι συνέβη μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης εκείνο το εξάμηνο, για το πώς διαχειρίστηκε η Ευρώπη το ελληνικό πρόβλημα και γιατί. Το έκαναν για να σώσουν τις τράπεζες, και η Ελλάδα κατέληξε να φορτωθεί αυτό το χρέος. Το χρέος είναι μεγαλύτερο τώρα σε σχέση με δέκα χρόνια πριν, επομένως δεν έκαναν τίποτα. Διέσωσαν τις τράπεζες, αλλά κατέστρεψαν τη χώρα. Περίπου 500.000 Έλληνες έχουν εγκαταλείψει τη χώρα επειδή δεν μπορούν να επιβιώσουν, δεν μπορούν να ζήσουν εκεί. Αυτό είναι πρόβλημα για την Ελλάδα. 

 

C: Δείξατε το σενάριο στον Βαρουφάκη πριν τα γυρίσματα; 

ΚΓ: Του το έδειξα, καθώς μερικές φορές προέκυπταν ερωτήματα τεχνικής και οικονομικής φύσης που δεν μπορούσα να κατανοήσω, και μου τα εξηγούσε - αυτό ήταν όλο. Ήταν όλα πολύ ξεκάθαρα, όταν μας παραχώρησε τα δικαιώματα· του είπα: «Θα το κάνω όπως θέλω εγώ». Έπειτα, του έδειξα την ταινία μετά το πρώτο μοντάζ, λέγοντάς του: «Αυτή είναι η ταινία». Επομένως, ήταν πολύ ξεκάθαρα τα πράγματα. 


C: Η ταινία βασίζεται πολύ στους διαλόγους προκειμένου να εξηγήσει την πολυπλοκότητα της κατάστασης. Ποιο ήταν το σκεπτικό σας;

ΚΓ: Γενικά, μια ταινία δεν χρειάζεται διαλόγους. Η ταινία αυτή έχει να κάνει με την πολιτική, τον διάλογο και τη δράση, έτσι, έχει πολλούς διαλόγους και πολύ φοβάμαι ότι κάποιοι μπορεί να βαρεθούν από αυτό. Όταν παρακολουθούσα την ταινία στην παγκόσμια πρεμιέρα της στη Βενετία παρατήρησα ότι πολλοί Ιταλοί θεατές αναγκάζονταν να διαβάζουν τους πυκνούς υπότιτλους. Με χαροποίησε το γεγονός ότι δεν έφυγε κανείς από την αίθουσα, και πράγματι αυτό ήταν απόδειξη της επιτυχίας της - δεν έφυγε κανείς παρά τους μακροσκελείς διαλόγους που έπρεπε να διαβάσουν.


C: Τι γνώμη έχετε για την ελληνική κατάσταση σήμερα; 

ΚΓ: Έφυγα από την Ελλάδα το 1955. Υπάρχουν τεράστια προβλήματα. Η υψηλή κοινωνία εκεί δεν έχει κανένα πρόβλημα, ενώ από τη μεσαία τάξη και κάτω τα προβλήματα είναι τεράστια. Πολλοί άνθρωποι ζουν με 400 ευρώ τον μήνα, ενώ πολλοί έχουν μεταναστεύσει. Πρόκειται για μια καταστροφή. Αυτό ήταν που με ώθησε να κάνω την ταινία· η ανάγκη μου να δηλώσω ότι η Ευρώπη δεν χειρίστηκε σωστά την κατάσταση. Η αρχική ιδέα ήταν αυτή. Εν τέλει, βρήκα το βιβλίο. 

 

C: Βραβευτήκατε στη Βενετία με το βραβείο Συνολικής Προσφοράς στον Κινηματογράφο. Αυτό σας κάνει να αισθάνεστε περήφανος;

ΚΓ: Ήταν μεγάλη τιμή. Ωστόσο, αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο στα φεστιβάλ είναι να συμμετέχω με μια ταινία -ιδιαίτερα με αυτήν τώρα- και να μου δίνεται η δυνατότητα να παρουσιάσω τη δουλειά μου και να συζητήσω για αυτήν. Η σημασία του βραβείου είναι μεγαλύτερη, όταν δεν έχεις τέτοιου είδους ταινίες. 

 

Cinematek Τ. 7