Το Ντόντο είναι ένα εξωτικό πουλί από το νησί του Μαυρίκιου, που εξαφανίστηκε πριν από αιώνες, καθώς σύσσωμο το είδος φαγώθηκε από Ολλανδούς ναύτες. Κάποιοι, αρνούμενοι να πιστέψουν μια ιστορία τέτοιας φρίκης, θεωρούν ότι πρόκειται για ένα μυθικό πλάσμα.
Ένα Ντόντο έφερε ο Πάνος Κούτρας ανάμεσα μας, από το πουθενά, σαν μια επιστροφή ενός εξωτικού παρελθόντος. Τι να ζητά, τι να μας φέρνει μια τέτοια ασυγχρονία;
Μέσα στον στρόβιλο της, η Αλίκη του, ονειρεύεται έναν κόσμο που αντί να ξεροσταλιάζει, αρπάζει τη ζωή απ’ τα μαλλιά. Μια ασυγχρονία που φέρνει μια μεταμόρφωση. Και κάπου εδώ τελειώνει το παραμύθι. Ίσως γιατί ο Πάνος Κούτρας είναι από τις περιπτώσεις αυτές των ποιητών που δεν μιλάνε οι ίδιοι τη γλώσσα, αλλά η γλώσσα μιλάει από μέσα τους: η κοινή μας γλώσσα, οι κατακτήσεις της αόρατης κοινότητας μας.
Αλήθεια, τι θα κάνουμε με όλο αυτό
τον χρόνο που έχουμε χάσει χώρια;
-
Μπάμπης
Κονταράκης