Κατα τη διάρκεια της καραντίνας οι αιθουσάρχες των χειμερινών κινηματογράφων υποχρεώθηκαν σε απόδοση του μισού και πλέον ενοικίου, εκτός των άλλων παγίων, ενώ βρίσκονταν εκτός λειτουργίας, σε μια ξεκάθαρη κατάσταση ανωτέρας βίας.
Την ίδια στιγμή, οι ψηφιακές πλατφόρμες πίεσαν και πιέζουν να αφαιρέσουν από τις αίθουσες το κεκτημένο της Α' Προβολής.
Τώρα, ήδη οχτώ μήνες κλειστές και στο παραπέντε της έναρξης της χειμερινής σεζόν, οι αίθουσες υποχρεώνονται να παραμείνουν κλειστές. Χωρίς καμιά πρόβλεψη, κανένα σχεδιασμό, χωρίς καμιά αποζημίωση, και το χειρότερο, χωρίς καμιά αντίληψη των συνεπειών για το πολιτιστικό οικοσύστημα που τις περιβάλλει.
Τα σύγχρονα μνημεία του πολιτισμού μας, όπως είναι οι αίθουσες, πρέπει να προστατευτούν.
Το πολιτιστικό κεφάλαιο ποτέ δεν μας περίσσευε.
Η στήριξη των αιθουσών και των αιθουσαρχών, εκτός από ηθική πρέπει να είναι και έμπρακτη.
Κάθε κλειστό σινεμά είναι και μια ανοιχτή πληγή στην πόλη.
Όσοι θολώνουν τις αποστάσεις ανάμεσα στο σινεμά και το home entertainment, στις αίθουσες και τα ψηφιακά βίντεοκλαμπ,
είναι υπέρ μιας καραντίνας για πάντα.
– Σημείωμα της Συντακτικής Ομάδας