Συνήθως πάει στο σινεμά για τίποτα λιγότερο από ένα τετράστερο αριστούργημα.
Θα οργανώσει μια ολόκληρη έξοδο, θα ντυθεί. Θα κανονίσει.
Το σινεμά είναι ένα τριπ στο οποίο μπαίνεις όσο πιο πιστά το παρακολουθείς.
Μπορείς ακόμα και να εθιστείς σε αυτό.
Μπορεί να μην έχει σημασία αν θα δεις και κάτι λιγότερο από ένα αριστούργημα.
Ίσως να μην είναι αυτό το θέμα, και ποτέ να μην ήταν.
Το σινεμά θέλει μια πιο casual αντιμετώπιση.
Για να μπει το σινεμά στη ζωή μας, για να γίνει σινεμαδάκι, να αποκτήσει υποκοριστικό.
Και εκεί, παρόντες πάντα, οι αιθουσάρχες είναι έτοιμοι να σε υποδεχτούν,
χωρίς πρωτόκολλα και διαδικασίες,
αυθόρμητοι και ανθρώπινοι.
Με το μόνιμα ανεκπλήρωτο κοινό μας πάθος. Για σινεμά.
Μπ.Κ.